Ben Ekonomistim

Bizde para işlerinde evde hesabı hanım tutar. 

Geçenlerde herkes birbirine girmiş, kızlar ev temizliğine yardım etmek istemiyorlar, ikisi de başka işleri olduğunu söylüyorlar. Hanım doğal olarak kızmış. Temizliğe yardım etmiyorsanız o zaman kendi yemeğinizi de kendiniz yapın demiş. Ayrıca öyleyse ben temizlik yaparken odalarınıza karışmam, kendi odanızı kendiniz temizleyin, temizlemiyorsanız da öylece dağınık kalsın, ama ayrıca benden harçlık falan da istemeyin diye azarlamış. Kızların morali bozulmuş, hanım iyice sinirlenmiş, evde bir gerilim.

Ben duruma el koydum ve evde kendi cumhuriyetimi ilan ettim. Bundan sonra kuralları ben koyuyorum dedim ve yazıcıda ev içi işlerde kullanılmak üzere baba parası basıp, ev ahalisine eşit miktarda dağıttım. Bundan sonra ev içi işlerde benim bastığım paraları kullanacaksınız dedim. Normal alışverişlerde ihtiyacımız olan paranın kontrolünü de kendi üzerime aldım.

Kural şöyle, herkes paraya ihtiyacı olduğunda bana gelecek ve elindeki benim cumhuriyetimin parası ile ihtiyacı olan parayı değiş tokuş yapacak, benden ancak öyle para alacak.

Kendimce bu durumda hepsi ev işleri için gönüllü olacaktır diye düşündüm.

Önce küçük kız geldi, okula gideceğim, para lazım dedi. Düşündüm, ilk günden sistemi oturtmak için iyi fırsat olacak diye hadi bugün seni okula ben götüreyim dedim, ama bir baba parası alırım dedim. Tamam, nasıl olsa elimde var, sorun yok dedi. Ama kantinden bir şeyler alacağım, yine de paraya ihtiyacım var deyince onu da ben hallederim dedim, ama bir baba parası daha isterim dedim. Ona da kabul dedi. Ama akşam okul çıkışında da beni alırsın deyince o da bir baba parası tutuyor dedim. Onu da kabul etti. Böylece verdiğim on baba parasının üçünü geri almış oldum.

Büyük kız ben işe gidiyorum deyip çıktı, kendi parasını kazandığı için bugünlük küçük oyunumuza henüz katılmasını sağlayamadım. Biraz bozuldum gerçi, ama ses etmedim.

Hanım yemek için alışveriş yapmamız lazım dedi, bu sefer de ben ses etmedim. Beraber gidip marketten bir şeyler aldık. Sonra da küçük kızı almak için okula gittim.

Akşam eve dönüşte hanım yemek hazır dedi, ama birer baba parası koyun bakalım şuraya diye ekledi. Kendime basmadığım için mecburen küçük kızdan aldıklarımdan birini koydum masanın üstüne. Kızlar da ses etmeyip birer tane koydular. 

Hanım da artık onüç baba parası, büyük kızda dokuz, küçük kızda ise altı tane kalmıştı. Ben ise kalan iki tane ile bu akşamı tamamladım. Toplam otuz tane baba parası basmıştım, ama oyuna benim de katılacağım aklıma gelmemişti doğrusu. 

Ertesi gün sabah hanım kahvaltı hazır diye haber verdi, yine birer baba parasına birlikte kahvaltı ettik. 

Sabah kahvaltı sonrası durum şöyleydi: Hanım onaltı, büyük kız sekiz, küçük kız beş, ben ise elimde kalan tek baba parası ile kahvaltımı yaptıktan sonra mecburen yine küçük kıza okula götürme teklifi yaptım. Böylece üç baba parası daha kazandım, ama küçük kız elindeki beş baba parasından üçünü bana verdiği için elinde hepi topu iki baba parası kalmıştı.

Küçük kız okul dönüşü annesine bulaşıklara yardım edebileceğini söyledi, ama bir baba parası istediğini ekledi, üstüne de annesine ev temizliğinde yardım edebileceğini, ama bu hizmet karşılığında bir baba parası daha istediğini söyledi. 

Sistem oturmaya başlamıştı. Kenardan seyrederken kendimle gurur duymaya başlamıştım, ama duruma bakılırsa baba paraları yavaş yavaş hanımda birikiyordu. Buna bir çare düşünmem gerektiği geçti aklımdan.

Akşam yemeği öncesinde küçük kıza iki baba parası verdiği için hanımda ondört baba parası, küçük kızda annesinden aldığı ile dört, büyük kızda sekiz, bende ise küçük kızdan kazandığım dört baba parası vardı. Yine yemek için birer tane hanıma vermek zorunda kaldık.

İkinci günü 17, 7, 3, 3 dağılımıyla tamamladık. Buna bir çare bulmam gerekiyordu. Paralar hanımda birikiyordu.

Gece hanıma sen elindeki şu paralardan 10 tanesini bana ver dedim, olmaz dedi. Tartışmak istemedim, yazıcıdan 10 tane daha para bastım, beşini küçük kızın yastığının kenarına bıraktım, bir de not koydum: "sosyal yardım".

Sabah küçük kız geldi, içten bir sarılmayla yanağıma bir öpücük kondurdu. Teşekkür ederim dedi. Bu oyun en çok onun hoşuna gitmişti.

Güne hanıma kahvaltı için verdiğimiz birer baba parası sonrası 20, 6, 7 ve 7 dağılım ile başladık. Hanımda biriken paraları bir şekilde onun elinden almam gerekiyordu. Aklımdan bin türlü kurnazlık geçiyordu. Ne yapsam, nasıl yapsam acaba?

Düşüncelerimden küçük kızın "okula gitmiyor muyuz?" diyen sorusuyla sıyrıldım. 

Okul yolunda kızım bu aile içi oyunu sevdiğini, ama ben yardım etmesem şu anda parası kalmayacağından bahsetti. Ben de annene yardım ederken daha çok para iste o zaman diye akıl verdim.

Okul dönüşü baktım bulaşık için annesinden 3 baba parası istiyor. Annesi 2 veririm deyince mecburen kabul etti. Baktım 2 de temizliğe yardım için kapmış annesinden. 

Akşam yemeği öncesinde küçük kızımın bana okul dönüşünde verdiği 3 baba parasını düşünce dağılım 16, 6, 8, 10 oldu.

Yemek sonrası bu sefer de büyük kız yanaştı yanıma. Bu oyun pek umurumda değil, ama bendeki baba paraları bitiyor, annemle tartışmak istemiyorum dedi. Ben de o zaman sen de temizliğe yardım et dedim. Akşam dağılım hanıma verilen yemek paralarını da düşünce 19, 5, 7 ve 9 olmuştu.

Koltukta oturup kendince durumu değerlendirdim. Küçük kız 5 baba parası harcayıp 4 baba parası kazanmanın yolunu bulmuştu. Büyük kız eğer temizliğe yardım ederse 2 harcayıp 2 kazanabilirdi. Ben ise 3 kazanıp 2 harcıyordum. Hanım ise 4 küçük kıza, 2 de büyük kıza harcasa, yemeklerden kazandığı 6 baba parasıyla dengede olacaktı. Durumu dengelemek için her gün küçük kıza 1 baba parası versem olacaktı bu iş galiba.

Küçüğü çağırdım yanıma, hadi bana bir kahve yap dedim. 1 baba parası vereceğim diye ekledim. Yüzündeki gülümsemeyle mutfağa koştu.

Sanırım bu iş tamam, aile içi ekonomimiz dengeye geldi, hem de herkes huzur dolu artık. Kimse artık tartışmıyor, kızların her ikisi de gönüllü olarak hanıma yardım ediyorlar. 

Gerçi bu arada tüm dış harcamalar için hesap benim üstüme kaldı, güya paraya ihtiyacı olan değiş tokuş yapacak demiştim. Değiş tokuş yapan yok, tüm aile harcamalarını ben ödemek zorunda kalıyorum. Ama önemli değil, önemli olan aile içi huzur.

Yine de hanımda daha fazla baba parası olması biraz canımı sıkıyor. 

Ne yapsam da elindekilerine çöksem acaba? 

1 baba parası faiz veririm, elindekilerin fazlasını baba bankasına yatır desem kanar mı acaba?

Mutlu pazarlar!

Moskova'dan herkese sevgi ve saygılar