Çiftçi Merkezli, Sıfır Atıklı, Pratik Endüstriyel Tarım, Gıda Enflasyonuna Çözüm
Endüstriyel tarım, toprak işlemenin en yoğun ve yüksek girdili yöntemidir, aşırı arazi kullanımı ve aşırı girdilerle yüksek verim elde etmeye dayanır. Endüstriyel tarımın en temel faydası uygun fiyatlarla yeterli gıda tedarikidir.
Endüstriyel Tarım Nedir?
Endüstriyel tarım; kar elde etmek ve insanların gıda ihtiyaçlarını desteklemek için mümkün olan en yüksek verimi elde etmek amacıyla tarım arazilerinin daha etkin ve verimli kullanılmasıdır. Endüstriyel tarım uygulamasında; boş, atıl kalan, yani kullanılmayan tarım arazisi “atıl kapasite” kabul edilir, bu vir sorundur ve sorunun çözümü için çalışılır.
Maksimum ürün seviyesine; artan gübre kullanımı, böcek ilacı, dengeli sulama, modern makinelerle arazi işleme, yüksek verimli türlerin ekimi, yeni alanların genişletilmesi gibi tipik yoğun tarım uygulamaları yoluyla ulaşılır. Endüstriyel tarım, toprak işlemenin en yoğun ve yüksek girdili yöntemidir, aşırı arazi kullanımı ve aşırı girdilerle yüksek verim elde etmeye dayanır. Endüstriyel tarımın en temel faydası uygun fiyatlarla yeterli gıda tedarikidir.
Endüstriyel tarım, ülke ekonomisine ivme kazandırır, işsizliği azaltır, enflasyonu frenler.
Ancak; endüstriyel tarım, bilimsel bakış açısı, sanayi disiplini ve sistematik yaklaşımla ele alınmalı, süreçler dikkatli ve süratli yürütülmelidir. Çünkü; ciddi, yoğun bir tarımsal ve endüstriyel faaliyettir ve “ciddi bir iş gayri ciddi yöntemlerle sürdürülemez”.
Endüstriyel Tarım Ülkemizde Yürütülmekte midir?
Endüstriyel tarım uygulamalarına Türk Çiftçisinin finansal gücü yetmemektedir. Güçlü firmalarımızın da bu konuya pek ilgisi yoktur. Belki, hala varsa bazı KİT (Kamu İktisadi Teşekkülü)’ler vasıtasıyla uygulanmaktadır veya uygulanabilir.
Emperyalizm Üç Asırdır Dünyanın Yeraltı Enerji Kaynaklarını Acımasızca Sömürüyor
Buhar motoru ile başlayan endüstri devrimi akabindeki içten yanmalı motor hakimiyetinde; dünyanın endüstriyel ve sosyal yaşamı için en kritik ihtiyacı olan enerji, enerjinin en kritik kaynağı ise karbon bazlı olarak adlandırılan kaynaklar petrol, doğalgaz ve kömürdü. Bu nedenle, son 2.5 asırdır; kendini güçlü hisseden milletler, bu değerli enerji kaynaklarının üzerinde yaşayan milletleri önce kendilerine düşman ilan ettiler ve akabinde o milletlerin topraklarındaki enerji kaynaklarını acımasızca sömürdüler, doğrudan veya dolaylı sömürüye günümüzde de devam etmekteler.
Emperyalizmin Gıda İştahı Kabarıyor
Enerji kaynaklarının sömürüsü devam ediyor ve edecek ama emperyalistler tarafından sömürülecek kıt kaynaklara hemen ilave edilmesi gereken ve insan hayatı için hayati önemi olan çok kritik, çok gerekli bir kaynak daha var ki o da “gıda’dır”.
Gıda üretme kapasitesi olan ülkeler, gıdanın en önemli kaynakları olan tarım ve hayvancılık sektörlerini stratejik sektörler kabul edip, kapasitelerini yoğun bir şekilde arttırmaya başladılar.
Ülkemiz tarım ve hayvancılığın sürdürülebilmesine ciddi olanak sağlayan tarım alanları, su kaynakları ve mevsimsel, coğrafi avantajlara sahiptir.
Ancak, finansman yetersizliği, finansal kaynakların aşırı maliyetli olmaları, girdilerin pahalılığı, işgücü yetersizliği, verimsizlik, organize olamamak, sinerji yaratamamak v.d. etkenlerden dolayı, ülkemizde tarımsal üretim azalmakta, tarıma dayalı gıda ürünleri kıtlaşmakta, fiyatları artmaktadır.
Hemen şimdi tedbir alınmalı, tarımsal üretkenliğimiz ve verimliliğimiz arttırılmalıdır. Alınabilecek tedbirlerden en uygun, etkin ve verimli adeta kurtarıcı yöntemin bu yazımızda önerdiğimiz “Çiftçi Merkezli, Sıfır Atıklı, Pratik Endüstriyel Tarım” olacağını değerlendirmekteyim.
Pratik Endüstriyel Tarım Ne Demektir?
Fikir veya teoriden ziyade deneyim, gerçek durum veya eylemlerle ilgili, mümkün ve fizbl olan her türlü yöntem, arazi, makine ve ekipmanın kullanıldığı tarımdır. İnsan gücü olarak mümkün olduğunca yöre halkı yani çiftçi, köylü olarak adlandırdığımız, toprağın da sahibi olan insanlarımız çalıştırılmalı, yetersiz kaldıkları durumlarda dönemsel tarım işçileri ile takviye edilmelidirler. Tarım çiftçileri, köylülerimiz hem emeklerinin karşılığını hem topraklarının kullanım kira bedellerini hem de üründen elde edilen kar’ı almalıdırlar.
Pratik Endüstriyel Tarımın Avantajları Nelerdir?
Pratik Endüstriyel Tarımın en temel avantajı; daha küçük tarım alanlarından daha yüksek verim elde edildiğinde artan performanstır. Bu, toprak sahiplerine ve ülke ekonomisine ciddi faydalar sağlar ve artan nüfusa yiyecek yeterli yiyecek sağlanmasına olanak sağlayarak arz-talebi dengede tutar, gıda arzının yetersizliğine bağlı enflasyonist baskıyı sönümler.
Pratik Endüstriyel Tarım, yoğun yerleşim bölgelerinde bile pazar talebini tam olarak karşılamayabilir. Örneğin Türkiye’nin en büyük gıda pazarı olan İstanbul şehrimizin tüm gıda ihtiyacı İstanbul sınırları ve yakın sınırları içindeki tarım alanlarından karşılanabilir.
Ayrıca kimyasal haşere ve yabani ot kontrollerinin daha hızlı çalışması ve uygulanmasının daha kolay olması nedeniyle çevre dostu tarım yöntemlerine göre daha az iş gücü gerektirir.
Endüstriyel Tarımda Teknolojinin Kullanılması
Tarımda teknolojik uygulamalar, tarımcıların çabalarını büyük ölçüde kolaylaştırıyor ve maliyetlerden tasarruf sağlıyor. Dron ve uydularla saha izleme, dron ile ilaçlama, saha sensörlerinin kontrolünde etkili ama tasarruflu sulama vd. teknolojik yenilikler endüstriyel tarımı daha verimli kılacaktır, elbette teknolojik yeniliklerin bu modeldeki tarım sahalarına uygulanması devlet tarafından yapılmalıdır.
Tarımda Sıfır Atık Ne Demektir?
Sıfır atık tarımı; atıkların ayrıştırıldığı, kar elde etme süreçlerinin sinerjik entegre bir döngüsü içinde biyoyakıt, hayvan yemi, gübre, yakıt amaçlı pelet vd. ürünlere dönüştürüldüğü sıfır atıkla sürdürülebilir bir tarım türüdür. Her sürecin bir başka sürecin hammaddesi haline gelmesidir. Sıfır atık tarımında israf yoktur. Önerdiğimiz model 0 atık tarım yöntemlerini de içerir. Bu modelde, değerlendirilmeyen hiçbir ürün yoktur.
Tarımsal Atıklar Biyoyakıt İmalında Kullanılabilir. Örnek bir Biyoyakıt tesisi.
Çiftçi Merkezli, Sıfır Atıklı, Pratik Endüstriyel Tarım Nedir, Bu İş Modelinden Neyi Kastediyoruz?
Ülkemizin tarıma uygun yeterli toprağı, tarıma uygun mevsimi, tecrübeli tarım işgücü ve enerjik genç insanları vardır. Bu insanların en büyük eksiklikleri finansmandır, organize olamamak, hangi ürünü ekerlerse daha iyi fiyata satabileceklerini kestirememek, tüccara mahkum olmak v.d. toprağı eken, biçen insanların süregelen, bitmeyen sorunlarıdır.
Ancak, devletin ve çiftçinin güçbirliği ile bu makus talihi yenmek hiç de zor olmayacaktır. Öncelikle, toprağın sahibi çiftçi devletin gücünü yanında hissetmelidir. Önerdiğimiz iş modelinde; bir üretim konsorsiyumu kurulacak, bu konsorsiyumda devlet finansmanı, alım garantisini, artan fireleri biyoyakıt’a ve diğer ürünlere dönüştürecek tesisin kurulumunu üstlenecek, çitçi de toprağını konsorsiyuma kiralayacak, emeğini ortaya koyacak ve emeğinin bedelini de alacak, ayrıca konsorsiyum faaliyetinden doğan kar da çiftçinin olacak, çiftçi elde ettiği gelirden devlete vergisini verecek.
Devlet korsorsiyuma KİT (Kamu İktisadi Teşekkülü) olarak girmeli ve “kar amacı gütmemelidir”, evet devlet kar etmemeli ancak zarar da etmemelidir.
Bu modelde; üretilen tüm ürün devlet tarafından uygun fiyata satın alınacak, satın alınan ürünün bir bölümü belediye tanzim satış mağazaları ve diğer kamu kurumları üzerinden halka satılacak, bir bölümü konservelik olarak satışa sunulacak, fire halindeki ürün tüm bitkisel artıkları ile birlikte devletin kuracağı biyoyakıt tesislerinde yakıta, hayvan yemine, gübre v.d. ürünlere dönüştürülecektir. Böylelikle devlet ve çiftçinin oluşturduğu konsorsiyumun ürünlerinin fireleri dahil tamamı kullanılacak, “0 Atıklı” bir üretim süreci yürütülecektir.
