Depremin Acısı
Deşmeyin yaramı çok ağır bugün / Ciğerim yanıyor, kanıyor bugün / Altı Şubat çok kötü çöktü / Depremi Türkiyem yaşadı bugün
Bir gece sabaha karşı depremle sarsıldık. 6 Şubat depremi tüm Türkiye’yi çok sarstı, acısı tüm Türkiye’yi sardı. Kurtarma çalışmaları devam ediyor. Hepimiz biliyoruz, bu saatten sonra enkaz altında sağ kalıp, kurtarılmayı bekleyen insanımız neredeyse yok denecek kadar azaldı. Çalışmalar devam ediyor. Bir can, bir candır.
Tüm Türkiye tek yürek oldu, deprem bölgesine koştu. Bedenen gidemeyen yüreğiyle bölgede oldu. Yardım kampanyalarına olabildiğince destek verdi, vermeye de tüm halkımız halen devam ediyor. Deprem mağdurlarının acıları çok büyük, depremin acısı öyle bir anda geçecek gibi değil.
Adana’da depremi yaşadık, çevremizdeki yakınlarımızın, sevdiklerimizin acılarını derinden yaşadık. Sadece Adana değil. On ilimiz bu depremden çok etkilendi, derin yaralar aldı. 14 milyona yakın insanın dünyası karardı. Analar, babalar, yavrular perişan oldu. Depremi yaşayan, acısını derinden hisseden birisi olarak, bugün bir değişiklik yapıp, duygularımı size bir şiirle aktarmak istedim.
Bazen nazım, nesirden çok daha güzel anlatıyor insanın içindeki acısını, tıpkı depremin acısı gibi…
Depremin Acısı
Deşmeyin yaramı çok ağır bugün
Ciğerim yanıyor, kanıyor bugün
Altı Şubat çok kötü çöktü
Depremi Türkiyem yaşadı bugün
Ana, baba nerede, evlat nerede
Ocaklar söndü, yuva nerede
Cesetler çıkıyor, göçük içinde
Ulusça yastayız, hastayız bugün
Kader mi diyelim isyan edelim
İçimiz yanıyor, nasıl gülelim
Yuvalar sönüyor, nereden bilelim
Türkiyem hasta, yastaymış bugün
Gece saat 4:17, tüm millet uykuda
Azrail geliyorum der mi, ecel pusuda
En tatlı uykunun tam ortasında
Depremi Türkiyem yaşadı bugün
Göçükler içinde cesetler çoktu
Her bir inilti sanki yeni umuttu
Yavrusuna sarılan, ölen anayı
Ayırmak kolay mı, mümkün mü bugün
Uykuda ölümü tatmak kolay mı
Çökmüştü üstüne beton yığını
Ayıcığına sarılan ölen yavruyu
Seyrederken içerim kanıyor bugün
Kaderde beraber ölmek de varmış
Topluca mezara gömülmek de varmış
Kader çizgisi denen bu uğursuz yolda
Selasız ebedi uykuya dalmak da varmış
