İki Tip İnsan Vardır
Teknoloji çok gelişti, ama insanlar değişmedi, yine kimileri seviyor öne çıkmayı, kimileri de geride durmayı. Kimileri de aynı anda birden çok şey yapmayı seviyorlar.
Okuldayken biri hep insanlar ikiye ayrılır derdi.
Hayır o iyi insanlar ve kötü insanlar ayrımı değil bahsettiğim. Tabii bu ayrım da dahildi onun ayırımlarına, ama o daha çok hangi konudan bahsediyorsak o konu etrafında insanları ikiye ayırdı.
İşte benim de aklıma böyle bir ayırım geldi şimdi.
Kimi insanlar birilerinin kameralarına girmeyi severler, kimileri de insanları bir kadraj içine almayı.
Biraz daha genelleştirirsek bahsettiğim şeyi, kimileri hayatlarını, nasıl yaşadıklarını diğerlerine göstermeyi severler, mesela Instagram'da falan sürekli fotoğraflarını koyarlar, ya da bir fotoğraf çekiliyorsa mutlaka dahil olmak isterler.
Kimileri de kendilerini anlatmak yerine daha çok geride dururlar, belki bir sohbette daha çok dinlemeyi, ya da bir kenarda kalıp olan biteni gözlemeyi severler.
Ben hangisine giriyorum inanın bilmiyorum. Sanırım fikirlerimi paylaşmayı seviyorum, ama iyi bir dinleyiciyim aynı zamanda. Daha çok konuşanı dinlemeyi seviyorum. Gerçi konusuna göre de değişiyor, bilemedim şimdi hangi gruba daha çok uygun olduğumu.
Ancak öyle elime bir kamera alıp kadraja girenleri kaydetme hevesim de pek yoktur. Oturup insanları gözlemlemekten de bir süre sonra sıkılırım.
Gerçi küçükken bir ara fotoğrafçıda çalışmışlığım olmuştu, yani fotoğraf çekmek de küçüklüğümden beri sevdiğim bir uğraşıdır.
Bazen bir fotoğraf çekersiniz ve o an farkına varmazsınız, ama kadrajda sonradan bir detay dikkatinizi çeker. Bilmiyorum olmuş mudur size de.
Eski albümleri karıştırıyorum geçenlerde. Küçüklüğüme dair bir resimde dikkatimi çekti, eskiden tahta sandalyeler olurdu evlerde. Açık havada çay bahçelerinde de olur ya, onlardan. Öyle tahta bir sandalye üzerine oturmuş abim, kucağında da ben. Eskiden gerçekten farklıymış her şey. Giydiklerimiz bile çok daha farklı oluyormuş. Bol paçalı pantolonlar varmış mesela.
Bir başka fotoğrafta eski televizyon görünüyor, şu tüplü televizyonlardan. Şimdi artık hepsi incecik.
Bizde bir odada var, yeni diyebileceğimiz, duvara asılanlardan, ama bilemiyorum en son ne zaman açıp bir şeyler baktım. Hayır şu yeni olanlardan, interneti olanlardan değil, epey eskidi aslında, kim bilir kaç yıl önce almıştık.
Artık ne istiyorsak internet üzerinden izliyoruz. İstediğin zaman seyret, ister durdur, ister oynat, ister ileri sar, ister bir daha izle. Ne istiyorsan ona bak, istemediğin şeyi izlemek zorunda değilsin. İstersen de canlı yayın izle. Dünyanın neresinde olursan ol, artık hemen hemen tüm kanallar internet üzerinden de yayın yapıyorlar. Nasıl istiyorsan öyle izle.
Teknoloji çok gelişti, ama insanlar değişmedi, yine kimileri seviyor öne çıkmayı, kimileri de geride durmayı.
Kimileri de aynı anda birden çok şey yapmayı seviyorlar.
Benim küçük kız onlardan biri mesela. Gerçi benimkisi "Z" kuşağı dediklerinden. Gençlerin hepsi aynı aslında. Teknolojinin içine doğdular da ondan. Bizler gibi değiller.
Bir yandan seninle konuşurken bir yandan da film izliyorlar mesela. Benim kız diğer yandan da bir arkadaşına mesaj yazıyor telefondan.
Bazen kızıyorum, sen benim ne dediğimi anladın mı diye, anladım diyor, bir şekilde kontrol ediyorum, bakıyorum gerçekten anlamış, ne dediysem öyle yapmış.
Sürekli aklıma takılan konuları paylaşmaya çalışıyorum sizlerle, galiba biraz üzerimde gelecek için derinlerden duyduğum bir karamsarlık var, biraz da o yüzden paylaşıyorum fikirlerimi.
Biraz da çoluk çocuk için iyi bir gelecek istiyorum. Çünkü gerçekten bugün ülkemizin halini hiç iyi görmüyorum. Çok saçma sapan şeyler yapıldı özellikle son yıllarda.
Biz iyisini yapamadık, siz yapın da demek istemiyorum çocuklara. Bizim daha iyi bir ülke bırakmamız lazımmış gibi geliyor bana gençlerimize.
Ama bir yandan da birçok şeyi aynı anda yapabildiklerini gördükçe içime bir rahatlama geliyor.
Gerçekten yeni nesiller bizlerden çok farklılar.
Şimdikiler galiba benim yaptığım ayrıma pek uymuyorlar.
Birçok şeyi birlikte yapabildikleri için hem öyle hem de böyle olabiliyorlar.
Gerçekten insanlar ikiye mi ayrılıyorlar sizce de yoksa bir ayrım yapmak o kadar da kolay değil mi?
En azından yeni nesiller için ne düşünüyorsunuz?
Yeni nesiller bizlerden daha iyiler değil mi? Evet, bence öyleler!
O yüzden daha iyi bir ülke bırakmamız lazım sanırım gelecek nesillere.
Moskova'dan herkese sevgi ve saygılarımla