Sacred Treasures

Her insanın kendi duygularının ve hislerinin derinliklerinde keşfedilip gün yüzüne çıkarılmasını bekleyen hazineleri vardır. Bazen bu duygular içimizde kaldıkça sıkıntılı süreçler vardır. İşte bu duyguların yönetilmesine psikoloji bilimi diyoruz.

Duygularını yönetemeyen insanlara, duygularını yönetmeyi desteği veren insanlara da psikolog diyoruz! Aslında psikologların yaptığı bazen birbirimize bile söyleyemediğimiz duygu ve hislerimizi bize söyleyen, bize ayna tutan insandan başkası değiller. Ben de konu insan olunca bu konularla ilgilenen bir insan olarak duygu ve hislerin yönetimini dikkatinize sunmak istedim.

Masallar, ah o masallarımız yok mu? Bize, hayal gücüyle süslenen fantastik bir dünyanın kapılarını aralarlar. “Bir varmış, bir yokmuş” der demez içlerine çekerler bizi. Zümrüdüanka kuşları, periler, prensesler, kâhinler, şatolar o masalların kendilerine özgü renkli alemlerine girmemize yardımcı olan farklı titreşimler yayarlar sanki.

Bir de kutsal hazinelerden bahsedilir hep. Yüzyıllar boyunca saklandıkları yerlerde sessizce bekleyen hazineler. Bulunduklarında ise, sahip oldukları enerjiyi dünyaya akıtan, kimi zaman bu enerjiyle ürkütücü etkiler yaratan kutsal hazinelerden bahsediyorum. Kitaplarda, filmlerde insanları hazinelere götüren tüm haritalar, şifreler, semboller son derece mistik ve ulvi nitelikler taşısalar da, sonuçta açılan tozlu sandıklardan mücevherler, altınlar ve değerli taşlar çıkar daima.

Kutsal hazinelerin izini sürenler, onca meşakkate “şey”ler uğruna katlanırlar ve o “şey”ler, aynen gerçek yaşamda olduğu gibi, insan doğasının sahip olma hırsını tatmin etmekten başka bir işe yaramazlar.

İşte, bu yüzden yeni masallar yazın çocuklarınıza; yine kuşlar, prensesler, periler, kahinler ve şatolarla süsleyin anlattıklarınızı, ama biraz daha geniş düşünün. Kutsal hazineleri bulmak için yapılan yolculuğun başka diyarlara değil, herkesin kendi içine yapması gereken bir yolculuk olduğunu anlatın onlara. Kendilerini bilmeleri, tanımaları için onları yüreklendirin. Korkularından arınmalarını sağlayın ki cesaretle girsinler ruhlarının dehlizlerine, aradıkları hazinenin bir nefes kadar yakın olduğunu kendi içlerinde hissetsinler. Dünyanın en önemli gerçeğini anlatır gibi okuyun masallarınızı çocuklarınıza.

Öyle ki, tüm yıldızlar en parlak ışıklarını saçarak yer yüzüne insinler, ilhamla doldursunlar o küçük yüreklerini ve yaratıcılıklarını ortaya çıkarsınlar. Gökkuşağı, hayatın renklerinden oluşmuş bir yay çizsin, yaşadıkları her anın ne denli değerli olduğunu göstersin onlara. Güneş, güçlü ışığıyla zihinlerini öyle bir aydınlatsın ki, büyüklerin etkisiyle oluşan yanlış inançların karanlık bulutları dağılsın. Gökyüzünden boşalan sihirli yağmurlarla arınsınlar şüphelerinden ve tüm kalpleriyle inansınlar kendilerine.

En büyük kötülüklerin korsanlardan, cadılardan, büyücülerden değil, cehaletten kaynaklandığını ifade edin ve gerçek kahramanların güçlerini iradelerinden aldıklarını söyleyin kendi anlattığınız masalların son paragrafında. Savaşırken; bilginin kalkanını, dürüstlüğün kılıcını ve bilgeliğin zırhını kullanmaları gerektiğini hatırlatın. Bunları üzerlerine basa basa anlatın çocuklarınıza, torunlarınıza.

Anlattığınız her masal hayal dünyalarına yeni kapılar açsın ve çocuklar o kapılardan geçerek kendi mabetlerine ulaşsınlar hep. Soludukları havada bu mabedin tütsülerini koklayıp, hayallerinin bu mabette gerçekleştiğini anlasınlar. Sevginin anlamını bu mabette kavrasınlar. Bu mabette korkularından arınıp özlerinde bulunan sevgiye ulaşsınlar.

"Kutsal Hazinelerin" sadece masallarda olmadığını söyleyin çocuklarınıza her zaman! Söyleyin ki gerçekleri de masallar kadar sevsinler. Kim bilir, gerçek olan masal, masal olan gerçektir belki de desinler. Ya da iç içedir ikisi de, yaşadığımız her şeyin ilkin bir hayal olduğu gibi.

Bir de şu var. Unutmayın. Masallar güzeldir ancak anlatanın güzelliği kadar güzeldir. Güzel anlatın.

Saygı dolu sevgiyle ve gerçek masallarla kalın.