Yandaşlık ve Disiplin

Teğmenler ve amirlerinin ihracı tartışmalarını izliyorum.

Koskoca genel yayın yönetmenleri, akademisyenler, ismi herkes tarafından bilinen gazeteciler, güvenlik uzmanları, stratejistler, kocaman sıfat sahibi zatlar konu hakkında konuşuyor, tartışıyorlar. Bazen öyle saçmalıyorlar ki, nutkum tutuluyor. 

Neden mi?

Çünkü, yandaş olmak zor iş.

Talat Aydemir’in yaptıkları ve 15 Temmuz darbe kalkışması ile teğmenlerin ihracını ilişkilendirmeye çalışıyorlar. Darbe paranoyaları ile komik duruma düşüyorlar. 

Neden mi?

Çünkü, yandaş olmak zor iş.

Hayatında disiplinin ne anlama geldiğini ve gelmediğini bilmeyenler, kendi düşünceleri yokmuşçasına, sonuca ulaşmak için destekledikleri siyasiler ne diyorsa aynısını söylüyorlar. 

Neden mi?

Çünkü, yandaş olmak zor iş.

Yandaş; birinden yana olan, yanlı, taraflı demek. Dolayısıyla, kendi tarafı ne derse, onu kabul eden demek. Bir nevi taraftar yani. Hatta bazıları tam bir fanatik yandaş. Desteklediği politik figürler ne derse, onlar da aynısını söylüyorlar. Sık sık dönüş yapan politikacıların yandaşlarını izlemek de komedi filmi izlemeye benziyor. Döndükçe siyasiler, onlar da fırıldak gibi dönüyorlar.

Peki disiplin ne demek, tarifine bir bakalım.  

Disiplin; kanunlara, nizamlara, amirlere mutlak itaat, astın ve üstün hukukuna riayet etmektir. 

Tarifini ezbere bilir askerler. 

Neden mi?

Çünkü, askerliğin temeli disiplindir.

Tarifte bakın neler var? Kanunlara, nizamlara, amirlere mutlak itaat. 

Amir, emretme yetkisine sahip kimsedir. Yani, amir şu iş yapılacak, yap der; ast da yapar. Sorumluluk amire aittir. Peki, ya amir kanunsuz emir verirse ne olur? Bu da başka bir disiplinsizlik örneğidir. 

Tarifteki bir diğer önemli husus da, astın ve üstün hukukuna riayet etmektir. Astının hukukunu korumamak da disiplinsizliktir. Sözün özü, disiplin sadece itaat değildir, aynı zamanda astın da üstün de hukukuna riayet etmek demektir.

Dönelim teğmenlerin ve amirlerinin ihracına. 

Yapılan açıklamaya göre, teğmenler ve amirlerinin ihracı ile ilgili karara, içinde hukuk müşaviri ve kurmay başkanının da olduğu, 4 üye şerh koymuştur.

O zaman soru şu; ihraç edilen teğmenler ve amirlerinin kararını onaylayan kurul üyeleri, hukuk müşavirinin ve kendi amirlerinin onaylamadığı bir kararı nasıl verirler?

Bu bir disiplinsizlik değil de nedir?

Hem hukuka riayetsizlik hem de amire itaatsizlik durumu ortadadır.

Anlaşılan o ki, bu kararın alınmasında siyasi iradenin baskısı yüzünden, kararın siyasetin istediği şekilde neticelenmesi için kurul ne yapacağını şaşırmış ve böyle bir durum yaratılmış. Hatta sanki komuta kademesi ve kurmay başkanı tarafından, bir yandan kuruldaki generallerin geleceğini kurtarmak, diğer yandan siyasetin istediği kararı çıkarabilmek adına böyle bir karar alınmış gibi gözüküyor. Yoksa hukuk müşaviri ve kurmay başkanının karşı oy verdiği bir kararın kuruldan bu şekilde çıkması mümkün değildir. 

Kurul, bir yandan yukarıdan gelen baskılar, öte yandan disiplin ve hukuk kuralları arasında kalmış, hem siyasetin istediğini yapmış, hem de bu kararın mahkemeden geri döneceğini hesaplar şekilde bir karar vermiştir. 

Neticede, yandaşların siyasete, siyasetin de orduya müdahalesi ile disiplin bozulmuş, gereksiz işlerle komuta kademesi meşgul edilmiş, en üstten, en alta hukuka uygun olmayan garabet bir durum yaratılmıştır. 

Ordu, gözbebeğimizdir. 

Yıpratılırsa, kör oluruz.