CHP’de Değişim Diyenler Kazandı

Demir tavında dövülür, ağaç yaşken eğilir. 

Ucu ucuna denk geldi, ama dananın kuyruğu koptu, değişim bileğinin hakkıyla aldı. 

Artık CHP’nin yeni genel başkanı Özgür Özel!

***

Peki bu belli değil miydi?

Bu esen değişim rüzgarını Kemal Kılıçdaroğlu da bilmiyor muydu? Hissetmiyor muydu?

Bence biliyordu, ama klasik Kılıçdaroğlu karakteri!

Gönül böyle olsun istemezdi, ancak huylu huyundan vazgeçmiyor demek ki, koltuk oturanı içine mi çekiyor bilmiyorum, ama Kemal Kılıçdaroğlu son ana kadar direnmeyi tercih etti, ve işte son girdiği seçimi de kaybetti.

El emeği, göz nuru, alın teri ile bunca yıl çok çalışmıştı, iyi insandı, hep sakindi, partiye çok şey katmıştı, ancak olmuyordu işte, bunca yıl partinin başındaydı ve onunla olmuyordu.

Niye peki? 

Çünkü her zaman olduğu gibi bir çuval inciri berbat etmesini yine bilmişti.

Beni bu partide sırtımdan bıçaklayanlar oldu dedi, vefa borcunuz var dedi, bırakın gemiyi güvenli limana yanaştırayım dedi, değişim diyenler hiç değişmek istemeyenlerdi dedi, değişimi be zaten yaptım dedi, hepsini değiştirdim dedi…

Dedi ve insanların bu sözlere nasıl bir tepki vereceğini hiç düşünmeden o koltukta kalmak için ısrar etti de etti.

Nasıl olur böyle şeyler, ama sahte SMS’ler bile gönderildi delegelere, bayat taktiklere bile başvurdular.

Ama olmadı, evdeki hesap çarşıya uymadı.

Baktı olmuyor şaşkın şaşkın bir ara adaylıktan çekilsem mi acaba dedi.

Sonra da bindi arabasına gitti evine. Aynı arkadaşları tarafından hor görülmüş çocuk gibi, küstü ve gitti.

***

Peki böyle mi olmalıydı?

Efendi gibi cumhurbaşkanlığı seçimlerindeki seçim yenilgisi sonrasında dostlar, ben elimden geleni yaptım, siz de yaptınız, ancak olmadı, sorumluluğu üzerime alıyorum ve genel başkanlıktan istifa ediyorum diye kendi deseydi daha doğru olmaz mıydı?

Şimdi zorla o koltuktan indirilince daha mı iyi oldu?

Bir de çocuk gibi kös kös arabasına binip evine gitti. Salondaki kendisini destekleyen delegeye bile büyük saygısızlık etti. 

Halbuki basitçe bir açıklama bile yapsa ne kadar güzel olurdu.

Daha da doğrusu insan yenilgiyi kabul edersin ve hiç olmazsa madem böyle istiyorsunuz, o zaman biz de partiyi gençlere bırakalım dersiniz. 

Kendi elleriniz ile Özgür Özel’in elini havaya kaldırsanız fena mı olurdu?

***

Şimdi ne olacak?

Ne mi olacak? Belki bu coşkuyla insanların muhalefete olan ilgisizliği biraz olsun değişir. 

Özgür Özel partiyi başka bir noktaya taşıyabilir mi?

Değişim rüzgarları bakalım ne kadar sert esiyor, yeterinden fazlaysa ona rüzgâr değil, fırtına derler.

Gemiyi fırtınanın ortasına da sürüklüyor olabilir değişimciler.

Belki de doğru rüzgârı yakalamıştırlar.

Önümüzdeki günler gösterecek!

Her halükârda hayırlı olsun diyorum.

Moskova’dan sevgi ve saygılarımla.